Η χορωδία του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ στο MEGA

Αν αναρωτηθεί κάποιος γιατί η τηλεθέαση του καναλιού ξαφνικά πλησίασε το 100% η απάντηση βρίσκεται στις παρακάτω φωτογραφίες. (κλικ)

Η χορωδία στη Μ.Βρετανια

"Η Χορωδία του Εκπαιδευτικού Οργανισμού Θεμιστοκλής στο  Χριστουγεννιάτικο δέντρο του  ξενοδοχείου Μ.Βρετανία στην Αθήνα με ευχάριστες μελωδίες στις 4 Δεκεμβρίου 2014"

Επόμενες εμφανίσεις χορωδιας

Ενημέρωση Χορωδίας.


Σας ενημερώνω ότι οι επόμενες εμφανίσεις της χορωδίας(χορωδιόπαιδα) είναι οι εξής:1) 17η Νοεμβρίου εντός σχολείου 2)Στις 2 Δεκεμβρίου στο άναμμα  Χριστουγεννιάτικου δέντρο στο ξενοδοχείο Μ.Βρετανια. 3) Στο Χριστουγεννιάτικο Παζάρι εντός σχολείου 4)Στο "The Mall" 5) Τηλεοπτικά; 6)Στο Πειραιά στη Σωτήρος.

Αφιέρωμα στο Γρηγόρη Μπιθικώτση (Πρασίνου)

Ήταν κάτι απίστευτο σε μελωδία, εμφάνιση των παιδιών, προσέλευση γονέων...
Όλοι μαζί νοιώσαμε το Γρηγόρη Μπιθικώτση ανάμεσά μας....

Κάποιες φωτογραφίες ΕΔΩ

Τα Video παρακάτω. Απολαύστε!

Annie, το μιούζικαλ Με τους Μιχάλη Χατζηγιάννη, Κατερίνα Παπουτσάκη, Αργύρη Αγγέλου, Ιωάννα Πηλιχού Μαζί τους η Άννα Παναγιωτοπούλου και η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στο ρόλο της Μις Χάνιγκαν Μία Ιστορία που αντέχει στο χρόνο… Κλασικοί ήρωες που μας συγκινούν πάντα… Αξέχαστα τραγούδια που μας ταξιδεύουν… Ένα από τα πιο αγαπημένα μιούζικαλ του Broadway, το ΑΝΝΙΕ –που έσπασε όλα τα ρεκόρ στα box office- ανεβαίνει το Νοέμβριο στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», σε μία ελληνική υπερπαραγωγή της Live2, υπό τη σκηνοθετική ματιά της Θέμιδας Μαρσέλλου, που ανέβασε στον ίδιο χώρο πέρυσι με τεράστια επιτυχία το νεανικό μιούζικαλ Fame. Με τις καταξιωμένες Άννα Παναγιωτοπούλου και Μίρκα Παπακωνσταντίνου, που θα μας εκπλήξουν για άλλη μία φορά με τις απίστευτες υποκριτικές και φωνητικές τους δυνατότητες, με το σημαντικότερο συνθέτη και τραγουδιστή της γενιάς του Μιχάλη Χατζηγιάννη στην πρώτη του εμφάνιση σε μιούζικαλ, με ένα λαμπερό καστ ηθοποιών με απίστευτο ταλέντο στο τραγούδι και στο χορό, όπως η Κατερίνα Παπουτσάκη, ο Αργύρης Αγγέλου, η Ιωάννα Πηλιχού, το μιούζικαλ ΑΝΝΙΕ φαίνεται να έχει τη συνταγή της επιτυχίας! Το καστ συμπληρώνει μία μεγάλη ομάδα 45 συντελεστών επί σκηνής (ηθοποιών, χορευτών και μουσικών), ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν τα 15 μικρά, ξεχωριστά παιδιά που θα ξεδιπλώσουν στη σκηνή όλο τους το ταλέντο (θα παίξουν σε δύο διανομές τους 7 ρόλους των μικρών κοριτσιών του Ορφανοτροφείου, όπως προβλέπεται στο μιούζικαλ). Ειδικά για το ρόλο της Άννυ, θα εναλλάσσονται δύο παιδιά (Άννα-Μαρία Κόρνια, Δανάη Βασιλοπούλου) από τα δεκαπέντε ταλαντούχα κοριτσάκια, τα οποία έχουν επιλεγεί από μία ακρόαση που έγινε στις αρχές του καλοκαιριού, με περισσότερες από 350 συμμετοχές! Το μοναδικό αυτό μιούζικαλ ανεβαίνει σε μία δύσκολη εποχή, για να μας θυμίσει ότι μπορεί να υπάρξουν και λαμπερά πρόσωπα αλλά και ιστορίες με happy end! Πρόκειται για το απόλυτο παραμύθι που εξυψώνει όσο κανένα άλλο την αξία της αγάπης. Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: Στην Νέα Υόρκη του 1930, αμέσως μετα το οικονομικό κραχ που άφησε άνεργους εκατοντάδες χιλιάδες αμερικανούς, η Γκρέης Φάρελ (Κατερίνα Παπουτσάκη), η γραμματέας του δισεκατομυριούχου Όλιβερ Γουώρμπακς (Μιχάλης Χατζηγιάννης), επιλέγει ένα ορφανό κοριτσάκι για να φιλοξενηθεί στην έπαυλη του αφεντικού της. Για τη μικρή Άννυ (Άννα-Μαρία Κόρνια, Δανάη Βασιλοπούλου) που περνάει δύσκολα στο ορφανοτροφείο εξαιτίας της Μις Χάνιγκαν, της δεσποτικής διευθύντριας (Άννα Παναγιωτοπούλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου), η πρόταση αυτή την μεταφέρει σε ένα κόσμο παραμυθένιο. Ο αυστηρός Γουώρμπακς ευαισθητοποιείται από την γλυκιά προσωπικότητα της Άννυ και ζητά να την υιοθετήσει. Όμως η μικρή ηρωίδα πιστεύει ότι οι γονείς της ζουν και του ζητάει να τους ψάξει. Εκείνος αποφασίζει να δώσει μια γερή αμοιβή στους γονείς –αν εμφανιστούν- και από κει αρχίζουν τα προβλήματα. Η κακιά διευθύντρια οργανώνει μια σκευωρία με τον επίσης κακό αδελφό της, Ρούστερ (Αργύρης Αγγέλου) και την αδίστακτη φίλη του, Λίλυ (Ιωάννα Πηλιχού), που θέτουν σε κίνδυνο τη μικρή, αθώα Άννυ. Στο τέλος όλα βέβαια διορθώνονται, αφού πρόκειται για μιούζικαλ με το απόλυτο happy ending: μία ιστορία που εμμέσως θέτει τα οικονομικά προβλήματα της εποχής, κυρίως όμως εκθειάζει την έννοια της αγάπης. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ ΑΝΝΙΕ: Ανέβηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουαιη το 1977 και από τότε δεν έχει σταματήσει να παίζεται σε διάφορα θέατρα του κόσμου. Μεταφέρθηκε με απόλυτη επιτυχία στον κινηματογράφο το 1982 από τον Τζον Χιούστον (all time classic ταινία για μικρούς και μεγάλους) και αναμένεται να παρουσιαστεί ξανά στην μεγάλη οθόνη το 2014, με την Cameron Diaz στο ρόλο της κακιάς ιδιοκτήτριας ορφανοτροφείου και στο ρόλο της Άννυ την 9χρονη Wallis που προτάθηκε για Όσκαρ την χρονιά που μας πέρασε (για τη συμμετοχή της στην ταινία “Beasts of the Southern Wild»). Τη φιγούρα της Άννυ είχε αρχικά εμπνευστεί ο Χάρολντ Γκρέι (το 1924) φτιάχνοντας το κόμικ «Little Orphan Annie». Η μεταφορά του σε μιούζικαλ θεωρήθηκε απόλυτα επιτυχημένη, αφού απέσπασε εκτός από τον ενθουσιασμό του κοινού, 7 βραβεία ΤΟΝΥ και 6 βραβεία κριτικών (Drama Desk Award), ανάμεσα στα οποία και το Tony Award for Best Musical. Μάλιστα, δύο από τα τραγούδια του, το Tommorow και το Hard-Knock Life, θεωρούνται από τα πιο δημοφιλή τραγούδια μιούζικαλ, όλων των εποχ

Ο Γρηγόρης Μπιθικωτσης στο σχολείο μας

Αγαπημένα μου χορωδιόπαιδα "Θεμιστοκλής" την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014 στις 7-8μ.μ σας περιμένω στο θέτρο του σχολείου μας.Ετοιμαζόμαστε για το μουσικό αφιέρωμα "ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ" που θα πραγματοποιηθεί στις 30 Οκτωβρίου 2014 ώρα 11:30π.μ στο θέατρο του σχολείου μας με τη παρουσία του υιού του "ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ". Σας περιμένω.

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στο σχολείο μας

Αγαπημένα μου χορωδιόπαιδα "Θεμιστοκλής" την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014 στις 7-8μ.μ σας περιμένω στο θέτρο του σχολείου μας.Ετοιμαζόμαστε για το μουσικό αφιέρωμα "ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ" που θα πραγματοποιηθεί στις 29 Οκτωβρίου 2014 ώρα 11:30π.μ στο θέατρο του σχολείου μας με τη παρουσία του υιού του "ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ". Σας περιμένω.

Βρέχει στη φτωχογειτονιά - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

ηχογράφηση για το πρώτο cd χορωδίας

Τη παρασκευή 16 Μαίου η χορωδία του Εκπαιδευτικού Οργανισμού Θεμιστοκλής ηχoγράφησε στο studio sierra το πρώτο της cd https://scontent-a-mxp.xx.fbcdn.net/hphotos-frc3/t1.0-9/s526x395/10337748_764734326881541_9101006966997728982_n.jpg

Η μεγάλη μέρα έφτασε! Σήμερα η Χορωδια τουΕκπαιδευτικου Οργανισμού Θεμιστοκλης στις 12:00 μ.μ ήχογραφει το πρώτο της cd Στο studio Sierra. Μουσικός :Πρασινου Ρανια

Σας ενημερώνω ότι στις 16 Μαΐου 2014 η χορωδια του Εκπαοδευτικου Οργανισμού Θεμιστοκλη θα ηχογράφηση το πρώτο της cd στο studio Sierra . Ωρα ηχογράφησης 12:00-3:00 μ.μ. Ωρα αναχώρησης 11:00 και επιστροφή στις 3:30μ.μ .Η αναχώρηση και η επιστροφή θα γίνει με σχολικά του σχολείου μας , η ενδυμασία είναι η εξής: το γαλάζιο μπλουζάκι το καλοκαιρινό του σχολείο με ενα άσπρο σορτσακι, κολλάνε ή βερμουδα.

Σας ενημερώνω ότι μάθημα ΧΟΡΩΔΙΑΣ σήμερα 4 μαιου 2014 θα γίνει στο θέατρο του Εκπαιδευτικο Οργανισμού Θεμιστοκλης ώρα 19:00-21:00 μ.μ. Προετοιμασία για την ηχογράφηση.

Μαθητική Συναυλία Πιάνου για το Πάσχα!!!!

Καλημέρα!!! Σας ενημερωνω οτι τη παρασκευή 11 Απριλίου 2014 και ωρα 9:30 π.μ στην αίθουσα μουσικής στο πρωτο όροφο του εκπαιδευτικού οργανισμού Θεμιστοκλής οι μαθητές του πιάνου θα σας αποχαιρετισουν για το πασχα ο κάθε ένας με μια ευχάριστη μελωδία στο πιάνο.

Η χορωδία στο Ρεκορ Γκίνες

Η χορωδια του Εκπαιδευτικού Οργανισμού Θεμιστοκλής με τη μαέστρο Πρασίνου Ράνια στο Ρεκόρ Γκίνες με ευχάριστες μελωδίες

Με τη συζυγο του πρεσβη Ιαπωνιας Ρεκορ Γκινες

Με τη συζυγο του πρεσβη Ιαπωνιας Ρεκορ Γκινες

ρεκορ γκινες

Με το πρεσβη Ιαπωνίας στο Ρεκορ Γκινες

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ CATS

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΣΤΟ MYSICAL "CATS".

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ...

ΜΟΥΣΙΚΗ:
ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ...Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΕΦΤΑΣΕ!Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕΡΟς ΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ!ΡΕΚΟΡ ΓΚΙΝΕΣ!ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 17:00Μ.Μ !ΩΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ 18:00Μ.Μ!ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!

ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΡΕΚΟΡ ΓΚΙΝΕΣ ΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ.ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΙΣ 5:00Μ.Μ .

Cats - The Musical (Part 1), "Jellicle Songs For Jellicle Cats"

Σας περιμένω στο σχολείο 6:45μ.μ !Αναχώρηση στις 7:00μ.μ !θα περάσουμε υπέροχα!!!!

CATS

"CATS"

ΑΎΡΙΟ 11/3/2014  ΓΙΑ ΤΟ CATS ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ  ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΙΣ 6:45Μ.Μ ΣΤΙΣ 7:00Μ.Μ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ.

Όμορφη μέρα ~ Μιχάλης Χατζηγιάννης ~ beautiful day

ρεκορ γκινες

Στις 18 Μαρτίου θα είμαστε με τη ΧΟΡΩΔΙΑ . Σας περιμένουμε....

Αισιόδοξη, χαμογελαστή καλημέρα!
Ένας μήνας έμεινε για την τελική διοργάνωση:18 Μαρτίου 2014!Σας περιμένουμε όλους να γράψουμε την Αθήνα στο Ρεκόρ Γκίνες!!!
Δηλώστε συμμετοχή στα εργαστήρια!Υποστηρίξτε τη δράση ως εθελοντές!!! τηλ.6977.716.780
Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε το Όνειρο Πραγματικότητα!!! — με το χρήστη Fay Atzi και 42 ακόμη.

H XΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 ΚΑΙ ΩΡΑ 6:00M.M

CATS

  "CATS"
Οι μαθητές του Εκπαιδευτικού Οργανισμου Θεμιστοκλής στις 11 Μαρτίου 2014  θα πάνε να παρακολουθήσουνε το "musical cats".Θα πρέπει να είναι στο σχολείο στις 7:00μ.μ  η παράσταση αρχίζει στις 8:30μ.μ.Θα αναχωρήσουμε και θα επιστρέψουμε με τα σχολικά του σχολείου.

ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ

Τσικνοπεμπτη

Οι τρεις εβδομάδες των Αποκριών ονομάζονται κατά χρονική σειρά Προφωνή, Κρεατινή και της Τυροφάγου.

Στο μέσο της Κρεατινής εβδομάδας βρίσκεται η Τσικνοπέμπτη, κατά την οποία παραδοσιακά καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα κρέατος, ενόψει της επερχόμενης νηστείας της Σαρακοστής. Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευήςείναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες.

    «την Τσικνοπέμπτη, σφάζονται σε πολλά μέρη τα χοιρινά, κυρίως στη νότια Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά. Το Σάββατο όμως της ίδιας εβδομάδας, καθώς και τα δύο επόμενα Σάββατα, της Τυρινής και εκείνο της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής, των Αγίων Θεοδώρων, είναι αφιερωμένα στη μνήμη των πεθαμένων. Στα Ψυχοσάββατα αυτά φαίνεται ότι συνεχίζεται αρχαία συνήθεια, αν λάβουμε υπόψη ότι στα Ανθεστήρια, που τελούνταν στην αρχαία Αθήνα την ίδια περίπου εποχή που σήμερα είναι οι Αποκριές, η τρίτη ημέρα, οι Χύτροι, ήταν ημέρα των ψυχών, με προσφορές πανσπερμίας στους νεκρούς και σπονδές από νερό πάνω στους τάφους».    

— Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης

Παρόμοιες γιορτές έχουν και άλλα χριστιανικά έθνη, όπως το Weiberfastnacht στη Γερμανία και τη Mardi Gras ("Λιπαρή Τρίτη") στηΓαλλία που όμως αντιστοιχεί στην Ορθόδοξη Καθαρά Δευτέρα. Η τελευταία γιορτάζεται και σε παλαιά γαλλόφωνες περιοχές, όπως στηΝέα Ορλεάνη.

Τοπικά έθιμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Σύμφωνα με τη λαογραφία την ημέρα της Τσικνοπέμπτης στη Θήβα αρχίζει ο "βλάχικος γάμος" που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων, συνεχίζει με το γάμο και τελειώνει την Καθαρή Δευτέρα με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι των συμπεθέρων. Όλες αυτές οι διαδικασίες είναι γεμάτες από σατυρική αθυροστομία, κέφι, γλέντι και χορό. Ο "βλάχικος γάμος" είναι κατάλοιπο της πανάρχαιης λατρείας του θεού Διονύσου που διαιωνίζει την οργιαστική θρησκεία του γιου της Σεμέλης στη Θήβα. Το έθιμο αυτό, παραλλαγή ενός γάμου Βλάχων, φέρνει στο προσκήνιο και στο νου του θεατή ένα πλήθος από προβλήματα που ανάγονται στη σχέση του με τα πανάρχαια λατρευτικά έθιμα της Διονυσιακής θρησκείας, στην καταγωγή των «Βλάχων», στη μεταφορά του εθίμου από τις βουνοκορφές της Πίνδου στην πόλη του Κάδμου και πολλά άλλα.

• Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί ο εορτασμός της στην Πάτρα κατά τη διάρκεια του Πατρινού καρναβαλιού, όπου εκατοντάδες Πατρινοί από το μεσημέρι της Τσικνοπέμπτης στήνουν ψησταριές σε κάθε σημείο της πόλης, ακόμα και έξω από τα καταστήματά τους. Τοπικά δρώμενα "ο γάμος της Γιαννούλας της κουλουρούς" και "τα Τριτάκεια του Λάζαρη". Το επίκεντρο των εκδηλώσεων είναι η Άνω Πόλη, η παλιά συνοικία Τάσι και κυρίως η πλατεία 25ης Μαρτίου και οι δρόμοι γύρω από αυτή. Λαϊκά και καρναβαλικά δρώμενα, μουσικές κομπανίες συμπληρώνουν τη βραδιά της άφθονης κατανάλωσης ψητού κρέατος και οινοποσίας.

Η Γιαννούλα ήταν υπαρκτό πρόσωπο, επρόκειτο για μια φτωχή γυναίκα της Άνω πόλης που έζησε στην περίοδο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κύρια δραστηριότητά της ήταν η πώληση κουλουριών που της εξασφάλιζε τα προς το ζην. Ορισμένοι Πατρινοί εκμεταλλευόμενοι την αφέλειά της και το ευφάνταστο του χαρακτήρα της, της έταζαν πως θα την παντρέψουν με τον πρόεδρο της Αμερικής Ουίλσον. Η σχετική φάρσα περιλάμβανε άφιξη του Ουίλσον με πλοίο στο λιμάνι και άνοδό του στην Άνω πόλη όπου θα τελούνταν και ο γάμος με τη Γιαννούλα. Η εύπιστη κουλουρού υποδεχόταν τον υποτιθέμενο Ουίλσον, Ιούλσο όπως τον πρόφερε η ίδια, και που φρόντιζαν πάντα να τον ντύνουν με φράκο και ημίψηλο, αλλά ώσπου να αντιληφθεί την ειρωνεία της στιγμής, το πλήθος των συγκεντρωμένων για το γάμο είχε διασκεδάσει με την ψυχή του. Το θέαμα επαναλήφθηκε αρκετές χρονιές.

• Στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας τελούνται τα Κορφιάτικα Πετεγολέτσα ή πετεγόλια ή πετέγολα. Η πετεγολέτσα, το πετεγουλιό όπως το λένε οι Κερκυραίοι, δεν είναι άλλο από το γνωστότατο κουτσομπολιό και αποτελεί μέρος του Κερκυραϊκού Καρναβαλιού. Είναι θεατρικό είδος που μοιάζει πάρα πολύ με την comedia dell' arte. Τα πετεγολέτσα πραγματοποιούνται το βράδυ της Τσικνοπέμπτης στις κεντρικές πλατείες ή τα στενά δρομάκια των διαφόρων χωριών της Κέρκυρας, με αποκορύφωμα τα πετεγολέτσα που παίζονται στην Πίνια που είναι τo κέντρο της παλιάς πόλης, κοντά στην τοποθεσία “Κουκουνάρα”. Σ' αυτήν συμμετέχουν και διάφορες νοικοκυρές από τα κοντινά σπίτια, στήνοντας ένα πραγματικό, πετεγουλιό - κουτσομπολιό, στα παράθυρα (φανέστρες) των σπιτιών τους με ξεκαρδιστικές ιστορίες βγαίνουν στη φόρα όλα τα άπλυτα των υποτιθεμένων πού έπεσαν σε διάφορα παραπτώματα, καυτηριάζοντας διαχρονικούς τύπους ανθρώπων και καταστάσεων.

Τσικνοπέμπτη στη Βόρεια Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης πραγματοποιούνται εκδηλώσεις όπως η «Βραδιά Παραδοσιακών Γεύσεων», όπου οι Λαογραφικοί Σύλλογοι της πόλης προσφέρουν εδέσματα, χορό και μουσική από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
• στο Ξινό Νερό Φλώρινας την Τσικνοπέμπτη γίνεται χορός μασκέ με ορχήστρα και παραδοσιακή μουσική.
• στις αλάνες των Σερρών ανάβονται μεγάλες φωτιές, στις οποίες αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους. Τέλος κάποιος από την παρέα με χιούμορ αναλαμβάνει τα «προξενιά», ανακατεύοντας ταυτόχρονα τα κάρβουνα με ένα ξύλο.
• στην Κομοτηνή καψαλίζουν μια κότα που πρόκειται να φαγωθεί την επόμενη Κυριακή (της Απόκρεω). Αυτήν την ημέρα τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν δώρα φαγώσιμα. Ο αρραβωνιαστικός στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα, τον κούρκο, και εκείνη στέλνει μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Όλα αυτά πραγματοποιούν την παροιμία πως ο «έρωτας περνάει από το στομάχι»

ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΛΑΒΗΡΥΝΘΟΣ
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

27 Φεβρουαρίου - 4 Μαρτίου 2014

ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει εκμάθηση παραδοσιακών σκοπών από όλη την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων  με ιδιαίτερη έμφαση στη συνοδεία και το ρόλο που κατέχει το σαντούρι στο ρεπερτόριο αυτό.

Περισσότερα... 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΛΕΩΝΟΡΑ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ

  
Ελεωνόρα Ζουγανέλη
«Πιστεύω στη συνεχή αλλαγή, στις εσωτερικές «κόντρες» μας!»

                                                

Συνέντευξη:Βεατρίκη ΨυχάρηΔημοσίευση: Τρίτη, 11 Φεβρουαρίου 2014

Της έκρηξης και της γαλήνης...
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη κουβαλά όλα τα μυστήρια της με σεβασμό και βρίσκει την πιο βαθιά υπαρξιακής μορφής δικλείδα για να τα ξεκλειδώσει: την ίδια της την τέχνη. Κρατώντας στα χέρια της τις διαδρομές, που την έφεραν στο σημερινό της μονοπάτι, συνεχίζει στο δρόμο της προσωπικής της ανάγκης και ρίχνει τις γέφυρες για να ενώσει τις δικές της αντιτιθέμενες όχθες, χτίζοντας έτσι τα πιο σταθερά εδάφη, εκείνα, που βασίζονται στην αλήθεια!
Με ένα δίσκο, που της χάρισε καινούριες διαδρομές και μια σειρά παραστάσεων στο Σταυρό του Νότου, που αποδεικνύει το μέγεθος της αγάπης, που την περιβάλλει, πατάει γερά την προσωπική της σφραγίδα και εδραιώνεται ουσιαστικά!
Με ανάστημα, με πεποίθηση, με όραμα...

M.C: Καλλιτεχνικά εκπέμπεις πολύ έντονα τη δυναμική της έκρηξης, αν και η παρουσία σου και φυσική σου υπόσταση χαρακτηρίζεται από ηρεμία. Από πού ξεκινά αυτή η «φωτιά» και πώς συνυπάρχει με τη «γη» σου;

Ε.Ζ: Η ώρα της σκηνής είναι η στιγμή της εκτόνωσής μου, η στιγμή, που προσπαθώ να απολαύσω με κάθε τρόπο και μέσο αυτό, το οποίο βιώνω. Αυτές οι διαδικασίες αυτόματα γεννούν τη φωτιά. Απολαμβάνω την επαφή με το κοινό, την υποστήριξη, που εισπράττω από τους συνεργάτες μου, τους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μου. Βέβαια, την πιο μεγάλη χαρά αισθάνομαι, όταν διαπιστώνω την ολοένα και πιο ώριμη δυνατότητά μου να επικοινωνώ το σύνολό μου με τον κόσμο, γιατί για μένα το τραγούδι έχει να κάνει με αυτό που συμβαίνει σε ολόκληρη τη ζωή μου. Αυτή την ανάγκη μου κάποιοι την κατανοούν, ταυτίζονται μαζί της, την αγαπούν και θέλουν να τη μοιραστούν και έτσι μου δίνουν τη δύναμη να κάνω αυτή την υπέρβαση ορίων και να ενώνω πάνω στη σκηνή τη «φωτιά» με το γήινο στοιχείο μου. Υπάρχουν φορές, που και εγώ η ίδια, βλέποντας το αποτέλεσμα, απορώ με το πώς φθάνω σε αυτά τα άκρα.

M.C: Μέσα σε μια διαδρομή, που έχει πάρει πια την υπόσταση πορείας, ποια είναι εκείνα τα στοιχεία, που σε έχουν ορίσει και σε ποιο βαθμό, προσλαμβάνοντάς τα, τα πήγες ένα βήμα παραπέρα;

Ε.Ζ: Όλες μου οι εμπειρίες μέχρι σήμερα έχουν γίνει τα «σημάδια», που με έχουν ορίσει. Κάθε τι καινούριο έρχεται στο δρόμο μου, το εκλαμβάνω ως μια νέα πρόκληση και έτσι αυτόματα μπαίνω στη διαδικασία να αλλάξω τη συνολική οπτική μου και κατ’ επέκταση τη ζωή μου και να τη φέρω σε νέα μέτρα από την αρχή. Είμαι διαθέσιμη να μεταλλάσω τις σταθερές μου, όταν αυτό, που έχω στα χέρια μου, με συναρπάζει. Ίσως, αυτό αποτελεί και ένα στοιχείο του εαυτού μου, που εκτιμώ και δε θέλω να αποχωριστώ. Έχει ρίσκο, φυσικά, και κούραση για τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, αλλά νιώθω πως με ωφελεί πραγματικά.

M.C: Ποια θέση βρίσκει η υπερβολή του πάθους και ποια η εγκράτεια του επαγγελματία στην τέχνη σου;

Ε.Ζ: Αυτό που έχω καταφέρει πια, χάρη στη μέχρι στιγμής πείρα μου, είναι ο έλεγχος κάποιων καταστάσεων και ο χειρισμός τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη με αποσυντονίζουν ή να μη με επηρεάζουν. Έχω κατορθώσει να διατηρώ την ψυχραιμία μου και να παραμερίζω τη στιγμιαία οργή μου, κατανοώντας τις συνέπειες, που μπορεί να επιφέρει. Όμως, σε ό, τι αφορά στην καλλιτεχνική παρουσία μου, στην έκθεση μου και στην επαφή με τον κόσμο, δε λειτουργώ ποτέ με κανόνες εγκράτειας, ούτε καν με αυτό που ονομάζουμε «επαγγελματικό χαρακτήρα» με τη στενή έννοια του όρου. Νιώθω και πράττω, όπως ακριβώς αισθάνομαι την κάθε στιγμή.

M.C: Σε ποιο βαθμό τη «χρησιμοποιείς» εσύ και σε ποιο το κάνει εκείνη;

Ε.Ζ: Δε γνωρίζω πώς και εάν με χρησιμοποιεί εκείνη. Εγώ, όμως, το κάνω απόλυτα! Είναι ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους, που με ωθεί στην εξέλιξη σε όλα τα επίπεδα. Λειτουργεί ως το μέσο, που μου δίνει το πάτημα να αναγνωρίζω το σημείο, στο οποίο βρίσκομαι, τις εσωτερικές αλλαγές, που έχουν πραγματοποιηθεί, τις αδυναμίες και τα κομμάτια, στα οποία αξίζει να επενδύσω. Ορίζει τα σημαίνοντα και τα μη σημαίνοντα!

M.C: Αν η τέχνη παίρνει τη διάσταση «ταξιδιού», ποιοι είναι οι δικοί σου προορισμοί και κατά πόσο ταυτίζονται με το ίδιο το ταξίδι;

Ε.Ζ: Είμαι ένας άνθρωπος, που με τα ταξίδια έχει περίεργη σχέση. Θέλω να αισθάνομαι οικεία στα μέρη, που πηγαίνω, γι’ αυτό και δεν ευχαριστιέμαι εύκολα. Δεν είμαι από εκείνους που υποστηρίζουν το δόγμα «το ταξίδι για το ταξίδι». Όμως, με τη μουσική συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο! Μέσα από αυτό, που κάνω, θέλω να πηγαίνω στο «κάπου», χωρίς να με ενδιαφέρει ούτε η αναχώρηση, ούτε ο προορισμός. Αφού, όμως, αφεθώ πλήρως ελεύθερη στην πρώτη ανακάλυψη και κατανοήσω προς τα πού με βγάζει, αρχίζω να γίνομαι ο οδηγός και να τους γνωρίζω το μέρος, που επέλεξα να πάω. Ο πληθυντικός του κοινού είναι πολύ πιο ισχυρός από τη μονάδα του καλλιτέχνη, γι’ αυτό είμαι εγώ εκείνη, που ορίζει τις γραμμές πλεύσης. Εάν δε γίνει αυτό, το έδαφός μου γίνεται ασταθές και υπάρχει ο κίνδυνος να γίνω ακόλουθος αντί οδηγός.

M.C: Το «εισιτήριο» τι αντίτιμο έχει και ποια η σχέση σου με τους «συνεπιβάτες», είτε αυτοί ονομάζονται συνεργάτες, είτε κοινό...; Ποια σημασία αποδίδεις στην έννοια της ένωσης;

Ε.Ζ: Το αντίτιμο είναι η εμπειρία! Μια τεράστια εμπειρία, που έχει συνέπειες τόσο σε πρακτικό επίπεδο, όσο και σε υπαρξιακό. Μια εμπειρία, που μου επιτρέπει να κατανοώ και να αντιλαμβάνομαι τη ζωή και τους ανθρώπους διαφορετικά. Έτσι, έρχομαι, έτοιμη πια, να μοιραστώ με όλους αυτούς τους συνεπιβάτες κάτι κοινό, το συναίσθημα! Είναι αυτό το κοινό βίωμα, που μας ενώνει.

M.C: Ακόμη και ο τελευταίος σου δίσκος («Μετακόμιση τώρα») είναι μια ανάγκη «φευγιού». Ποια είναι η αφετηρία και ποιος ο προορισμός, στον οποίο σε οδήγησε αυτό το εφαλτήριο;

Ε.Ζ: Ηχητικά έφυγα από τον ηλεκτρικό ήχο για να πάω στον πιο ακουστικό και φυσικό. Μέσα από την εμπειρία των live μου συνειδητοποίησα την τεράστια σημασία της φυσικής παρουσίας των μουσικών. Έτσι, αυτό αποτέλεσε και την πρωταρχική μου επιθυμία. Από ‘κει και πέρα ήρθαν όλα εκείνα, που πάντα έρχονται και οδηγούν στο τελικό αποτέλεσμα. Σκέψεις, συζητήσεις, ιδέες, αλλαγές, δοκιμές. Όλα, όμως, κινούμενα από την ανάγκη μου για αυθορμητισμό, μια ανάγκη μου, που με κάνει να ακούω το αίσθημα της στιγμής και να πιστεύω πως οτιδήποτε έρχεται, έχει το λόγο του, που επιλέγει τη δεδομένη συνθήκη.

M.C: Έχοντας περπατήσει τόσο, λοιπόν, ποια γεύση μένει στα χείλη σου;

Ε.Ζ: Ευτυχία! Αισθάνομαι γεμάτη από μια ευτυχία, που επιδρά σε όλους τους τομείς της ζωής μου και αυτή η αλληλεπίδραση είναι που μου δημιουργεί την πληρότητα. Θα μου ήταν αδιάφορο εάν είχα αποδοχή, αλλά οι άνθρωποι με αντιμετώπιζαν με φόβο ή με μια κρυμμένη ιδιοτέλεια. Χαίρομαι, που έχω δίπλα μου πρόσωπα, που με πλησιάζουν με αγάπη, η οποία είναι διακριτή στα μάτια τους. Χαίρομαι, που έχω συναδέλφους, με τους οποίους υπάρχει ειλικρινής αλληλοεκτίμηση και σεβασμός. Χαίρομαι, που κάνοντας αυτή τη δουλειά, η ζωή μου καλυτερεύει και γίνεται πιο ουσιαστική. Το τραγούδι έχει κατορθώσει αυτό ακριβώς: να με γειώσει, να με φέρει στην πραγματικότητα, στη συνειδητοποίηση της ανάγκης των ανθρώπων!

M.C: Προχωρώντας στη μουσική παράσταση, που παρουσιάζεις στο Σταυρό του Νότου, «Έχω κι άλλα να σου πω», ποια «μυστικά» εκμυστηρεύεσαι;

Ε.Ζ:Ξεκινήσαμε την παράστασή μας στη σκηνή του Anodos Live Stage, όμως η ανταπόκριση του κόσμου τολμώ να πω πως ειλικρινά ήταν απίστευτη και μας ζήτησαν να συνεχιστεί. Γι’ αυτό, μιας και στη σκηνή του Anodos είχε ήδη ορισθεί το επόμενο σχήμα, αποφασίσαμε να μετακομίσουμε στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου. Από 14 Φεβρουαρίου, λοιπόν, μέχρι 7 Μαρτίου, τις Παρασκευές, θα παρουσιάζουμε το ίδιο πρόγραμμα με κάποιες μικρές αλλαγές, μιας και, ακόμη κι αν, κατ’ ουσίαν, αποτελεί τη συνέχεια του ίδιου concept, όπως είπα και πριν, οι αλλαγές μου αρέσουν. Έτσι, αλλάξαμε ως ένα βαθμό και τον αρχικό τίτλο. Είναι ένας συμβολικός τίτλος, τον οποίο επιλέξαμε, γιατί εκφράζει διαφορετικά νοήματα. Όλοι οι άνθρωποι, χρησιμοποιώντας το τραγούδι ως μέσο, έχουν κάτι να πουν. Επίσης, ειδικά σήμερα, πολλές φορές αισθανόμαστε πως έχουμε την ανάγκη να πούμε κάτι στο διπλανό μας και μέσα στον πανικό μας μεγιστοποιούμε την αξία του, καταλήγοντας να συνειδητοποιήσουμε πως, τελικά, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένας απλός πανικός. Έτσι, χρησιμοποιήσαμε το εύρημα με ένα τηλέφωνο, το οποίο χτυπάει συνέχεια, όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή και γίνεται η αφορμή για να εμφανιστούν άνθρωποι της ζωής, οι οποίοι... κάτι έχουν να μου πουν! Στην ουσία, θέλω να πω πάρα πολλά και να πραγματοποιήσω ένα κάλεσμα προς τον κόσμο, για να τα μοιραστούμε.

M.C: Σε βρίσκουμε σε μια διαφορετική παράσταση, η οποία συζεύει μέσα σε λίγες ώρες όλες τις πτυχές σου, από την παιδικότητα μιας κούνιας, μέχρι την αγανάκτηση ενός ξεσπάσματος, το χιούμορ και την τσαχπινιά μιας άλλης εποχής. Ποια ανάγκη σου εντοπίζουμε αυτή τη φορά;

Ε.Ζ: Η ανάγκη μου είναι πάντα η ίδια. Το κατά πόσο καταφέρνω να τη διατυπώνω σωστά ή ολοκληρωμένα έχει διαφορά. Πιστεύω στον πολύπλευρο εαυτό μας, σε αυτές τις πολλές διαφορετικές υφές, τα διαφορετικά χρώματα και τις στιγμές, που κουβαλάει ο καθένας. Στόχος μου, λοιπόν, είναι να αποτυπώνω κάθε φορά αυτόν ακριβώς τον καμβά στιγμών, που κι εγώ, φυσικά, κουβαλάω. Έναν καμβά, που είναι γεμάτος από στιγμές δύναμης και αδυναμίας, νεύρων, τρυφερότητας, απόγνωσης. Δε μου αρέσουν τα δεδομένα και οι σταθερές. Πιστεύω στην ίδια την αλλαγή του ανθρώπου, τη συνεχή αλλαγή, στις εσωτερικές «κόντρες» μας. Αυτό ακριβώς θέλω να φαίνεται μέσα από τα προγράμματά μου, πως όλα αυτά ενώνονται και αποτελούν έναν άνθρωπο! Μου αρέσουν όλα! Και μου αρέσουν όλα πραγματικά! Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ακόμη κι αν πολλές φορές έχω βρεθεί να κατηγορούμαι για έλλειψη ταυτότητας, συνεχίζω μια συγκεκριμένη πορεία πλεύσης. Σήμερα, πια, ο κόσμος ίσως έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται πως τελικά αυτή είναι η πραγματική μου ανάγκη και αυτή ήταν εξ’ αρχής.

M.C: Ενώνεις ακούσματα και εικόνες, που βρίσκονται σε διαφορετικέ «όχθες». Υπάρχει το «αγεφύρωτο», τελικά;

Ε.Ζ: Φυσικά και όχι! Για μένα δεν υπάρχει η έννοια του αγεφύρωτου σε καμία διάσταση, είτε κάνουμε λόγο για ανθρώπινες σχέσεις, είτε για ανθρώπινες συμπεριφορές και χαρακτήρες. Πόσω μάλλον, όταν αναφερόμαστε στην τέχνη, εκεί σβήνει εντελώς κάθε τέτοια ιδέα! Εκείνη αποτελεί το δεσμό για όλα αυτά, τα εκ πρώτης όψεως αντίθετα.
M.C: Πώς, λοιπόν, επιτυγχάνεις τη «στρογγυλοποίηση των γωνιών», χωρίς όμως να προκαλέσεις τη βαρεμάρα της ομοιογένειας;
Ε.Ζ: Προσπαθώ να καταλήγω εκεί, «γυαλίζοντας» πρώτα- πρώτα τις δικές μου γωνίες. Υπάρχουν δύο δρόμοι, είτε να «κρύψω» όλες αυτές τις διάφορες πτυχές μου, άρα οι γωνίες να γίνουν ολοφάνερες, είτε τελικά να τις αποδεχτώ και να βρω τον τρόπο να τις συνταιριάξω. Αυτό επιδιώκω να επιτύχω στη ζωή μου, άρα και στη σκηνή. Όσο περισσότερο τις λειαίνω ως προσωπικότητα, τόσο περισσότερο τις ενώνω καλλιτεχνικά. Πρόκειται για μια αλληλεπίδραση μεταξύ της ζωής και της τέχνης μου, αλλά και μια εξέλιξη της ίδιας της ανάγκης μου. Παλαιότερα επέλεγα πιο δυνατές «κραυγές», τώρα με βρίσκω μέσα σε πιο ήρεμα, εσωτερικά ξεσπάσματα.

M.C: Και μετά από τα live στο Anodos Live Stage, ποιες διαδρομές ακολουθούν;

Ε.Ζ: Παράλληλα με τις παραστάσεις θα πάμε στη Θεσσαλονίκη και ίσως πραγματοποιήσουμε μια μικρή περιοδεία στην επαρχία. Επίσης, είμαι έτοιμη πια να ακούσω νέο υλικό, για μια δισκογραφική δουλειά, που είναι άγνωστο πότε θα κυκλοφορήσει, ενώ θα ξεκινήσω και την προετοιμασία για το καλοκαίρι.